روی یکی از ریزمغذی‌های کلیدی در رشد و توسعه گیاه است و نقش مستقیم در سنتز هورمون اکسین، تقسیم سلولی و رشد مریستم‌ها دارد. کمبود روی یکی از شایع‌ترین مشکلات تغذیه‌ای در خاک‌های آهکی و قلیایی ایران است. سولفات روی یکی از منابع پرکاربرد برای تأمین این عنصر محسوب می‌شود و استفاده از آن اثرات مثبتی بر عملکرد گیاهان دارد.
کمبود روی معمولاً با علائمی چون کوچکی برگ‌ها، کوتاه شدن میان‌گره‌ها و زردی بین‌رگبرگی در برگ‌های جوان ظاهر می‌شود. در محصولات باغی مانند سیب، انگور و مرکبات، کمبود روی موجب کاهش تشکیل گل و افزایش ریزش میوه‌ها می‌شود. این عارضه تأثیر مستقیمی بر کاهش عملکرد و کیفیت محصول دارد.
سولفات روی به دلیل حلالیت مناسب در آب، می‌تواند هم به صورت خاکی و هم محلول‌پاشی استفاده شود. در خاک‌های آهکی که روی به سرعت تثبیت می‌شود، محلول‌پاشی برگی کارایی بیشتری دارد زیرا جذب مستقیم از طریق برگ‌ها صورت می‌گیرد.
تأمین روی کافی از طریق سولفات روی موجب افزایش رشد رویشی، افزایش تعداد گل و تشکیل میوه‌های سالم‌تر می‌شود. این عنصر همچنین در افزایش مقاومت گیاه به تنش‌های محیطی مانند خشکی و شوری نقش دارد.
در غلات، مصرف سولفات روی باعث افزایش عملکرد دانه و بهبود کیفیت تغذیه‌ای آن می‌شود. غلات غنی از روی ارزش غذایی بالاتری دارند و در کاهش سوءتغذیه انسانی مؤثر هستند. در باغات نیز این ترکیب به بهبود رنگ، اندازه و طعم میوه‌ها کمک می‌کند.
یکی دیگر از اثرات مثبت سولفات روی، افزایش کارایی مصرف سایر عناصر است. این عنصر در تعادل متابولیکی گیاه نقش دارد و نبود آن باعث اختلال در جذب و استفاده از نیتروژن و فسفر می‌شود.
در نهایت، سولفات روی یک کود حیاتی برای رفع کمبود روی در گیاهان است. استفاده هدفمند و علمی از این ترکیب، علاوه بر افزایش عملکرد و کیفیت محصول، به بهبود سلامت خاک و کارایی مصرف سایر کودها نیز کمک می‌کند.