منیزیم عنصر مرکزی مولکول کلروفیل است و بدون آن فتوسنتز امکانپذیر نخواهد بود. مرکبات به دلیل نیاز بالای خود به تولید انرژی، به منیزیم کافی نیازمندند. کمبود این عنصر در باغات مرکبات یکی از دلایل اصلی کاهش عملکرد و کیفیت میوه است. این کمبود اغلب در خاکهای سبک شنی یا در شرایطی که پتاسیم یا کلسیم بیش از حد مصرف شده باشد، شدت میگیرد.
نشانههای کمبود منیزیم در مرکبات به صورت زردی بینرگبرگی در برگهای پیر ظاهر میشود، در حالی که رگبرگها سبز باقی میمانند. این الگوی خاص، یکی از ویژگیهای تشخیصی مهم کمبود منیزیم است. در موارد شدیدتر، برگها دچار نکروز شده و ریزش زودهنگام پیدا میکنند.
منیزیم علاوه بر نقش در کلروفیل، در فعالسازی بسیاری از آنزیمهای دخیل در متابولیسم کربوهیدراتها و فسفاتها نقش دارد. تأمین کافی این عنصر باعث افزایش انتقال قندها از برگها به میوه میشود و در نتیجه کیفیت میوه از نظر شیرینی و طعم بهبود مییابد.
در باغات مرکباتی که کمبود منیزیم دارند، میوهها اغلب کوچکتر و با درصد مواد جامد محلول کمتر تولید میشوند. این امر مستقیماً بر بازارپسندی محصول اثر منفی دارد. همچنین کمبود منیزیم موجب کاهش مقاومت درختان به سرما و خشکی میشود.
برای رفع کمبود منیزیم، مصرف کودهای محلول در آب مانند سولفات منیزیم یا نیترات منیزیم توصیه میشود. این کودها را میتوان به صورت چالکود، فرتیگیشن یا محلولپاشی برگی به کار برد. محلولپاشی معمولاً نتایج سریعتری دارد و برای شرایط بحرانی مناسب است.
مدیریت مصرف عناصر پرمصرف دیگر مانند پتاسیم و کلسیم نیز اهمیت دارد، زیرا مصرف بیش از حد آنها باعث رقابت یونی و کاهش جذب منیزیم میشود. بنابراین برنامه تغذیهای باید بر اساس تعادل دقیق عناصر طراحی شود.
در نهایت، توجه به نقش منیزیم در باغات مرکبات یک عامل کلیدی برای دستیابی به محصول با کیفیت و بازارپسند است. این عنصر اگرچه در مقادیر کمتر از نیتروژن و پتاسیم نیاز است، اما نبود آن اثرات جبرانناپذیری بر رشد و باردهی خواهد داشت.